انواع پیانو ٬ مدل ها و مارک های پیانو در ایران

در این مقاله قصد داریم بپردازیم به انواع پیانو و مارک های موجود آن در ایران که مدل های فراوان بعلاوه قیمت های مختلفی هم دارد . با "گرامافون" همراه باشید تا در ادامه مفصل در مورد پیانو و انواع آن صحبت کنیم .

پیانو چیست و چه تاریخچه ای دارد ؟

پیانو یکی از سازهای صفحه‌کلیددار و مشهورترین آن‌ها است. صدای پیانو در اثر برخورد چکش‌هایی با سیم‌های آن تولید می‌شود. این چکش‌ها در اثر فشرده‌شدن کلیدها (کلاویه‌ها) به حرکت در می‌آیند. سیم‌های پیانو به صفحه‌ای موسوم به «صفحهٔ صدا» متصل شده‌اند که نقش تقویت‌کنندهٔ صدای آن‌ها را دارد.

پیانو به عنوان مادر سازها و کامل‌ترین ساز نیز شناخته می‌شود؛ علت نسبت دادن این لقب‌ها به این ساز آن است که پیانو قادر است محدودهٔ بسیار گسترده‌ای از اصوات را تولید کند در حالی که سایر سازهای اصیل موسیقی تنها بخشی از این محدودهٔ صدا را تولید می‌کنند. پیانو در شکل فعلی‌اش بیش از هفت اکتاو دارد و قادر به تولید فرکانس‌هایی از حدود ۲۰ تا ۵۰۰۰ هرتز می‌باشد، در حالی که در مقام مقایسه ساز ویولن تنها قادر به تولید کمتر از چهار اکتاو و بهترین خواننده‌ها تنها قادر به خواندن کمتر از سه اکتاو صدا هستند.

قیمت گرامافون های قدیمی

گرامافون همیشه در بازار متنوع بوده است ٬ چه از دیرینه ای که بوجود آمد ٬ چه امروزه که کمیاب شده و شرکت هایی با طرح و رنگ گرامافون های قدیمی ٬ گرامافون های جدید دیجیتالی تولید میکنند که قابلیت های عجیبی هم دارد ! 

ولی بحث ما گرامافون های جدید و فلش خور نیست ٬ بحث در رابطه با قیمت گرامافون های قدیمی و اورجینال است ٬ دستگاهایی که بسیار با ارزش و حائز اهمیت ٬ فوق العاده با کیفیت و بی‌نظیر هستند و هنوز هم طرفدارهای خود را دارند .

چگونه ضبط صوت صدا را ضبط می کند؟

از سال ۱۸۷۷ میلادی که توماس ادیسون اولین دستگاه ضبط صدا یعنی گرامافون را اختراع کرد، تا به امروز پیشرفت های بسیار زیاد و مهمی در این زمینه پدید آمده است. اکنون می بینیم که صنعت ضبط و پخش صوت با چه سرعتی راه تکامل را می پیماید و ما از مزایای آن بهره مند می شویم.

ضبط صوت یکی از مهم ترین دستگاه هایی است که در این زمینه به وجود آمده است. ضبط صوت به یک یا چند میکروفون مجهز می باشد و صدا را بر روی نوار مخصوصی به نام نوار مغناطیسی ضبط می کند.

صفحه های گرامافون قدیمی ایرانی

صفحه های گرامافون یکی از با ارزش‌ترین و به جرأت خاطره انگیزترین آلات موسیقی مربوط به عزیزان دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی میباشد . صفحه هایی که با دیدنشان حتی آدم یاد خاطراتش میوفتد . یاد تمام اتفاقات قدیم و میتواند به کمک آن ها همه چیز را برای خودش زنده کند ... 

اختراع گرامافون مکانیکی (کوکی)

تولد گرامافون مکانیکی ( یا همان کوکی ) در تاریخ ۱۸۷۷ میلادی بود ٬ زمانی که شاید بسیاری حتی فکرش را هم نمیکردند به یکباره انقلابی در عرصه ی موسیقی رخ داد . در ادامه به صورت مفصل این رویداد تاریخی را با یکدیگر مرور میکنیم .

روزنامه واشگنتن پست Washington Post در سال ۱۸۷۷ آغاز به‌کار کرد. این روزنامه که در واشنگتن منتشر مى‌شد، به‌عنوان روزنامه حزب دموکرات شناخته شد. در سال ۱۸۸۹ مالکیت آن به بخش خصوصى انتقال یافت. بعد از چند دهه تلاطم توسط سرمایه‌دارى به‌نام اوژن مایر Eugene Meyer در سال ۱۹۲۳ خریدارى شد. او سیاست سردبیرى مستقلى را ایجاد کرد و به سبک نگارش خوب اخبار پرداخت. مایر مالکیت این روزنامه را به داماد خود Philip L. Graham در سال ۱۹۴۶ منتقل کرد.

معروف‌ترین مارک‌های گرام و گرامافون در ایران

قصد داریم راجع به معروف ترین و بهترین مارک های گرامافون در ایران صحبت کنیم . میپردازیم به مرور بهترین مارک های گرام و گرامافون در ایران ازدهه ۵۰ و ماقبل آن تا امروز که در بازار های مختلف این گرامافون های با ارزش و زیبا معامله میشوند .

مارک‌هایی مختلف در بازار وجود داشت که کیفیت همگی خوب بود. فیلیپس، تپاز، بی‌اس‌آر از جمله این‌ها به شمار می‌آمدند. گرامافون نخستین بار از انگلیس به ایران آمد، به همین دلیل همه گرامافون‌های ایران تا مدتی انگلیسی بود. گرامافون‌های آلمانی پس از آن به کشور وارد شد. آن‌ها هم خیلی باکیفیت بودند.

گرام‌ها و گرامافون‌های ژاپنی هم پس از سال ١٣٥٤ به بازار ایران آمد و توانست جای خود را در دنیای صدا و موسیقی باز کند. محصولات ژاپنی گرچه کیفیت آلمانی‌ها و انگلیسی‌ها را نداشتند اما ارزان‌قیمت بودند؛ هر کس می‌خواست کمترین هزینه را برای گرام یا گرامافون داشته باشد، سراغ آن‌ها می‌رفت.

چگونه گرامافون صدا را ضبط می کند؟

اکنون در بیشتر خانه ها دستگاه پخش صوت های فای، استریو و انواع صفحه ها و نوارهای موسیقی پیدا می شوند. بی شک این ها با آن گرامافونی که اختراع توماس ادیسون بود، بسیار فرق دارند. آن چه که این دانشمند اختراع کرده بود یک گرامافون( یا فونوگراف) بود که با دستـگاه های مـدرن و مجهـز کنونی بسیار متفاوت است. با این وجود، همه‌ آن ها از اصول فنی مشترکی پیروی می کنند، یعنی اکنون نیز اصول ضبط کردن صدا همان است که در زمان ادیسون می بود. صدا، خواه از دهان انسان بر آید و خواه از آلات موسیقی، همه در هوا ارتعاش هایی پدید می آورند. پس صدا یعنی همین ارتعاش هایی که در هوا پخش می شود و برای ضـبط صـدا نیز باید بتوان که آن ارتعاش ها را بر روی چیزی ثبت کرد. برای این کار چند چیز لازم است:

- یک لوله که مانند میکروفن در برابر دهان قرار می گیرد تا ارتعاش های صوتی بتوانند در آن جمع شوند و عبور کنند.

- یک صفحه گردان که به راحتی و نرمی بر جای خود می لغزد.

- یک سوزن یا چیزی شبیه به آن. البته این سوزن و صفحه گردان هر دو در انتهای« لوله» ای که جلوی دهان مان نگاه داشته ایم، قرار می گیرند.

- یک صفحه مومی و نرم که بر روی«صفحه گردان» نشسته، در زیر یک سوزن پیوسته می چرخد. اکنون اگر کسی بیاید و در برابر آن لوله یا میکروفن حرف بزند و یا آواز بخواند، ارتعاش های صوتی اش از درون آن گذشته، به صفحه گردان برخورد می کند و آن را می لرزاند. آن گاه همراه با این صفحه گردان، صفحه مومی نیز می لغزد و سوزنی که بر رویش قرار گرفته، پیوسـته شیارهایی بر روی آن نقش می زند. البته باید صفحه به گونه‌ ی حلزونی بچرخد تا شیارها با هم قاطی نشوند. بدین گونه، سوزن پیوسته شیارهایی منظم و دایره وار پشت سر هم روی صفحـه مومی ایجاد می کند و با حک کردن ارتعاش های صوتی، صدای گوینده یا خواننده ای را در گرامافون ضبط می کند. البته مسیر این شیارها، حلزون وار، از پیرامون صفحه به داخل و به سوی مرکز آن می باشد.

گرامافون چیست ؟

گرامافون یا فونوگراف پرکاربردترین دستگاه برای پخش صدای ضبط‌ شده از دههٔ ۱۸۷۰ تا دههٔ ۱۹۸۰ میلادی بود. اواخر عصر ناصری به ایران آمد و آنرا در آن زمان دستگاه «حافظ الصوت» یا «حبس الصوت» می‌خواندند و می‌نوشتند.

گرامافون اختراع توماس ادیسون بود. یک گرامافون (Gramophone) با دستگاه‌های مدرن و مجهز کنونی بسیار متفاوت است. با این وجود از اصول فنی مشترکی پیروی می‌کنند، یعنی اصول ضبط کردن صدا همان است که در زمان ادیسون بود.